Twórcy gry Star Wars: Empire At War mają zamiar ustanowić nową jakość gier RTS. Zaprawieni w bojach weterani z firmy Petroglyph (stworzyli kultowy RTS Command&Conquer) gwarantują emocje rozgrywki o niespotykanej dotąd skali. Ponieważ dotychczasowe strategie czasu rzeczywistego oferują nam głównie sprawdzone rozwiązania, EAW musi być inna, aby się wybić ponad nie. I wygląda na to, iż jej się to uda. Jedną z innowacji jest dwuturowa rozgrywka - obrona planety (lub atak na nią) zaczyna się już na jej orbicie. W końcu siły wroga nie siedzą na powierzchni narażając się na atak z powietrza, tylko czynnie ochraniają wszystkie linie frontu. Jeśli uda przebić się przez blokadę w przestrzeni można lądować, jednak mając do dyspozycji tylko te siły, które wyjdą bez większego szwanku z pierwszej potyczki. Co nie oznacza, iż spieszące z pomocą posiłki wroga nie pojawią się nad naszymi głowami, co zmusi nas do jednoczesnego prowadzenia wojsk lądowych oraz koordynowania ataków na statki-bazy na orbicie.
W grze będzie można wybrać stronę, po której chcemy grać. Będzie to albo Imperium Galaktyczne, albo Sojusz Rebeliancki. W zależności od wyboru trzeba będzie prowadzić grę na dwa odmienne taktycznie sposoby. Imperium opiera się na potędze i liczbie jednostek, Alianci często będą zmuszeni do akcji typu "Hit and Run" - w końcu sporym sukcesem jest już poważne uszkodzenie Gwiezdnego Niszczyciela i ucieczka w nadprzestrzeń, niż strata całej floty w odważnym, acz samobójczym boju do ostatniego statku. Z czasem jednak Alianci będą zdobywać coraz lepsze informacje od swoich szpiegów, co pozwoli na unikanie skoncentrowanych sił wroga na swej drodze. Imperium z drugiej strony dzięki swej potędze będzie mogło szybciej i skuteczniej reagować na poczynania Sojuszu, jednak nie będzie mogło czynić tego w tajemnicy. Dodatkowo planety na polu bitwy można utracić na rzecz przeciwnika - w końcu rządy planetarne też można przekonać do sprawy (siłą lub perswazją połączoną z pomocą).
Kosmiczne bitwy mają zaskakiwać swym rozmachem, oczywiście wszystko będzie przedstawione w pełnym trójwymiarowym środowisku. Także i tu strategia będzie grała ważną rolę. Odpowiednie umiejscowienie Interdyktora uniemożliwi wrogowi ucieczkę w przestrzeń, a umiejętne pokierowanie szwadronem myśliwców pozwoli na wyeliminowanie głównych dział laserowych ciężkiego krążownika, co uczyni go podatnym na atak słabszych kanonierek.
Podobnie walki na powierzchni planety będą wymagały generalskiego podejścia - ATAT same w sobie są nie do zatrzymania, jednak jeden speeder z linką i harpunem może je powalić w okamgnieniu.
W grze zobaczymy bardzo dużo znanych i lubianych jednostek, a także ujrzymy te z Episode II: Attack Of The Clones oraz z Episode III: Revenge Of The Sith. Wszystkie będą pojawiały się razem na polu bitwy, co znakomicie zepnie Starą Trylogię z Nową.
Na potrzeby gry został stworzony specjalny silnik graficzny "Alamo", troszczący się o wiarygodne i szybkie kreowanie pól walki, a także o takie efekty, jak eksplodujące, sypiące szczątkami i łamiące się na części okręty macierzyste. W grze odwiedzimy też 20 do 30 znanych z filmów oraz Rozszerzonego Uniwersum planet. Dodatkowo o ścieżkę muzyczną zatroszczy się John Williams, do filmowych kawałków którego zostaną dopisane nowe utwory, już przez kompozytora Petroglyph. Generalnie całość wygląda bardzo obiecująco, obiecywany jest dobry scenariusz dla gry Singleplayer oraz zaimplementowanie gry wieloosobowej.
Premiera gry jesienią 2005 roku